چراغ‌هایی در محله‌های فقیر نشین در هند، از باتری‌های بازیافتی لپ‌تاپ

لپ تاپ شما شریک زندگی شماست.می تواند با شما کار کند، درام تماشا کند، بازی کند و تمام اتصالات مربوط به داده و شبکه را در زندگی مدیریت کند.قبلاً ترمینال زندگی الکترونیکی خانه بود.بعد از چهار سال همه چیز به کندی پیش می رود.وقتی انگشتانتان را می‌کوبید و منتظر می‌شوید تا صفحه وب باز شود و برنامه رندر شود، در نظر می‌گیرید که این چهار سال به اندازه کافی طولانی است و تصمیم می‌گیرید دستگاه جدیدی را تغییر دهید.

باتری‌های لیتیوم یونی این روزها همه چیز را از گوشی‌های هوشمند گرفته تا خودروهای الکتریکی تامین می‌کنند.آنها پیشرفت بزرگی در ذخیره سازی برق قابل حمل بوده اند.از طرف دیگر، گسترش آنها همچنین سهم بزرگی در زباله های الکترونیکی که اغلب در کشورهای در حال توسعه یافت می شود، دارد.

فکر می کنید بعد از اینکه اطلاعات هارد دیسک را خالی کردید به نظر می رسد که ماموریت حیات خود را انجام داده است و البته باید وارد ایستگاه زباله شود.چیزی که نمی دانید این است که در زمان بعدی، می تواند 4 ساعت در روز کار کند تا برای یک سال کامل روشنایی یک لامپ LED را تامین کند، و این لامپ LED ممکن است در محله ای قرار گیرد که هرگز برق نداشته است. روشنایی از طریق سیم مقاوم در برابر نیش موش.

اما دانشمندان IBM در هند ممکن است راهی برای کاهش تعداد باتری‌های دور ریخته شده و در عین حال به ارمغان آوردن برق در بخش‌هایی از جهان که کمتر از آن استفاده می‌کنند، ابداع کرده باشند.آنها یک منبع تغذیه آزمایشی به نام UrJar، متشکل از سلول‌های یون لیتیوم قابل استفاده مجدد ساخته‌اند که از بسته‌های باتری لپ‌تاپ سه ساله نجات یافته‌اند.

برای مطالعه این فناوری، محققان از فروشندگان خیابانی استفاده کردند که به برق شبکه دسترسی نداشتند.اکثر کاربران نتایج خوب را گزارش کردند.تعدادی از آنها از UrJar برای روشن نگه داشتن نور LED تا شش ساعت در روز استفاده کردند.برای یکی از شرکت کنندگان، منبع تغذیه به معنای باز نگه داشتن کسب و کار دو ساعت دیرتر از حد معمول بود.

IBM یافته های خود را در هفته اول دسامبر در سمپوزیوم رایانش برای توسعه در سن خوزه، کالیفرنیا ارائه کرد.

UrJar هنوز برای بازار آماده نشده است.اما این نشان می‌دهد که زباله‌های یک نفر می‌تواند به معنای واقعی کلمه زندگی یک نفر را در نیمه راه جهان روشن کند.
این همان کاری است که IBM باید در یک پروژه انجام دهد.آی‌بی‌ام با شرکتی به نام RadioStudio همکاری می‌کند تا باتری‌های بازیافتی این نوت‌بوک‌ها را جدا کند و سپس هر یک از باتری‌های فرعی را جداگانه آزمایش کند و قطعات خوب را برای تشکیل یک بسته باتری جدید انتخاب کند.
دانشمند تحقیقاتی گروه انرژی هوشمند آی بی ام گفت: گران ترین بخش این سیستم روشنایی باتری است."حالا از زباله های مردم می آید."
تنها در ایالات متحده، سالانه 50 میلیون باتری لیتیومی نوت بوک دور ریخته می شود.70 درصد آنها دارای برق با چنین پتانسیل روشنایی هستند.
پس از سه ماه آزمایش، باتری مونتاژ شده توسط IBM در یک محله فقیر نشین در بنگلور هند به خوبی کار می کند.در حال حاضر، IBM قصد ندارد کاربرد تجاری خود را برای این پروژه صرفاً رفاه عمومی توسعه دهد.
علاوه بر باتری های ضایعاتی که قرار است حفاری شوند، نیروی جاذبه نیز برای تولید برق استفاده شده است.این GravityLight شبیه یک ترازو الکترونیکی است که یک کیسه شن یا سنگ 9 کیلوگرمی روی آن آویزان شده است.در هنگام ریزش شن و ماسه به آرامی قدرت خود را آزاد می کند و از طریق یک سری چرخ دنده در "ترازو الکترونیکی" آن را به 30 دقیقه قدرت تبدیل می کند.نقطه مشترک آنها این است که از مواد تقریبا رایگان برای تولید برق در مناطق دورافتاده استفاده می کنند.